Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Δευτέρα 30 Απριλίου 2012

Περί δίαιτας...








"Ειναι αστείο αλλά η κατακρινόμενη κρεοφαγία, αποτελεί τον βασικό λόγο που έχουμε το απαιτούμενο μέγεθος εγκεφαλικού γαγγλίου για να συζητάμε... η απογοήτευση είναι, ότι η χρήση αυτού του πολυέξοδου και δυσκολοκυβέρνητου οργάνου είναι συχνά ανήκεστα ηλίθια..."




"Τώρα ομως πρέπει να πώ κάτι για τις μεταλλάξεις... ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΖΩΝΤΑΝΟ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΣΗΜΕΡΑ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΙΟΝ ΜΕΤΑΛΛΑΞΕΩΝ..."

[...] έχω δυο τρόπους να απαντήσω στις θέσεις που διατυπώνεις. λόγο οικονομίας, θα περιοριστώ στην απόλυτα λειτουργική και ρηξικέλευθη. Η παύση της κρεοφαγίας σαν συνήθεια ή ανάγκη (μπορεί εύκολα να είναι και τα δυο) δεν θα προσφέρει παρά μια αμφίρροπη (και αμφίβολη) αναβολή της υπερεκμετάλλευσης της Γαίας και των γεννημάτων της. Η πραγματική λύση βρίσκεται στην εξάλειψη του ίδιου του προβλήματος. Το κακό με το τούτο το πρόβλημα όμως, είναι ότι ενυπάρχει στους κολοσσιαίους αριθμούς των Ανθρώπων στον πλανήτη. Αν πραγματικά θέλουμε να σώσουμε τη ζωή στη γή κι οχι μόνο το τομάρι μας, δεν έχουμε παρά αντί να στειρώνουμε τα ζώα, να στειρώσουμε τους εαυτούς μας. (κάτι που έχω κάνει στον εαυτό μου) Ξέρω οτι ακούγεται απάνθρωπα σκληρό, αλλά δεν παύει να είναι οριστική και ολοκληρωτική λύση στα προβλήματα της ρύπανσης, ενέργειας, πόρων, βιοποικιλότητας, Βίαιων κλιματικών αλλαγών, πείνας και μιας ατέλειωτης σειράς παρόμοιων προβλημάτων.. . το κάθε ένα από αυτά, είναι απολύτως ικανό να καταστρέψει την ζωή στον πλανήτη (ή την ικανότητά του να την υποστηρίξει). [...]



[...] Ο σημερινός πληθυσμός των ανθρώπων. (δλδ. όλοι όσοι ζουν σήμερα, χωρίς καμιά εξαίρεση) εχουν διατραφεί με προϊόντα που έχουν υποστεί ανθρωπογενή μετάλλαξη. Οι βιοχημικοί και οι γενετιστές της Monsanto και άλλων πολυεθνικών, καθώς λειτουργούν στα πλαίσια ενος κατ εξοχήν ανέντιμου καπιταλιστικού συστήματος κέρδους, έκαναν και κάνουν τα πάντα για το χρήμα.
Οι μεταλλάξεις δεν αποτελούν παρα την κορυφή του παγόβουνου για αυτά που μπορείς να τους κατηγορήσεις...
Απο την άλλη πλευρά, η λιμοκτονία θα είχε παγκόσμιες διαστάσεις αν προσπαθούσες να διαθρέψεις τον τρέχοντα πληθυσμό με "αγνά", φυσικά προϊόντα.
Το προσδόκιμο ζωής, είναι ένας μεταβλητός παράγοντας που η ποιότητα της διατροφής παίζει μόνο ενα μικρό ρόλο ενώ ειναι καθοριστικές λοιμώδεις νόσοι και πανδημίες που κατατρέχουν ακόμα τα 4/5 του (κακώς υφιστάμενου) παγκόσμιου πληθυσμού.
Αν κανείς θέλει να ασχοληθεί στα σοβαρά με τέτοια προβλήματα, σύντομα θα διαπιστώσει οτι η κρεοφαγία, τα μεταλλαγμένα, ο φιλοζωισμός, και μια σειρά αλλων τάσεων, ειναι τοσο αποτελεσματικές σαν λύσεις ή θεάσεις όσο το να προσπαθείς να σβησεις μια φωτιά σε μια δεξαμενή βενζίνης, κατουρώντας την απο μακριά...
Δεν με ενοχλεί προσωπικά το να αναλώνω χρόνο για να ψάχνω βιολογικά προιόντα στις αγορές και θα έδερνα ευχαρίστως όσους βασανίζουν ζώα ή ανθρώπους.
Αλλα οι πραγματικές λύσεις ειναι επώδυνες σχεδόν όσο το πρόβλημα που καλούνται να λύσουν.
Μπορώ να στηρίξω την θέση οτι η κρεοφαγία ή η ομοφαγία ή οποιαδήποτε άλλη διατροφή έχουν δυσάρεστα αποτελέσματα στην ανθρώπινη φυσιολογία, μιας και καθώς ο άνθρωπος θρέφεται γεμίζει με οξείδια και τοξίνες που περιέχονται σε ΟΛΕΣ τις τροφές.
Συνεπώς ειναι μόνο το θέμα της οικονομίας του πλανητη που με απασχολεί.
Θεωρώ οξύμωρο λοιπόν το να τρώω μονο φρούτα και λαχανικά και να νομίζω οτι κάνω κάποιου είδους καλό σε μενα ή σε άλλους, όταν για να γράψω τούτες τις αράδες εχω προκαλέσει τόσες βλάβες στον κόσμο μας, που ειναι αρκετές για να ειμαι προσωπικά υπόλογος για την επερχόμενη περιβαλλοντική κόλαση... (για να φτιαχτεί και να λειτουργεί ενας υπολογιστής σαν αυτόν που γράφω τώρα, καταστρέφονται 15000 λίτρα πόσιμου νερού, αποψιλώνονται 1.2 εκτάρια δάσους, στερούνται τροφής δεκάδες παιδιά,μολύνονται ανεπανόρθωτα 35000 κυβικά μετρα αέρα...)
Το μόνο που μου επιτρέπει να ανασαίνω μια πνοή αισιοδοξίας χωρίς να πνίγομαι απο την ανόητη υποκρισία, ειναι το οτι έχω σιγουρέψει πως θα είμαι ο τελευταίος της γενιάς μου που θα το κάνει. [...]

Less people, more Life, κι αυτή είναι η καλύτερη ευχή μου...


Τρίτη 17 Απριλίου 2012

pick a peak... again.


Έχει περάσει κάμποσος καιρός από την τελευταία φορά που έγραψα σε τούτο το blog. Είναι σχεδόν ένας χρόνος και τώρα που το σκέφτομαι, συμπίπτει με την εποχή που εγκατέλειψα τα βουνά... Τώρα όμως είμαι πίσω στα ψηλώματα της Αρκαδίας, και τίποτα δεν θα με πάρει από δω πια, παρα μόνο ο θάνατος.  Έβαλα μπροστά μεγαλεπήβολα σχέδια κι από οτι φαίνεται απέτυχαν. Εκεί που η πρόθεσή μου ήταν να πω μερικές ιστορίες για τον κόσμο μας, έφτασα να κάνω βιοπορισμό από τα όνειρά μου. Μόνο που δεν μπορείς να φτιάξεις ύλη από το άυλο...  
 Έτσι, είμαι πάλι εδώ, στην κορυφή που έχει την ψηλότερη θέση στην καρδιά μου.
Θα κάνω αυτό που ησυχάζει το μυαλό μου και δίνει τροφή στην ψυχή μου. Θα πω τις ιστορίες μου όπως καταλαβαίνω, κι όσοι θέλετε μπορείτε να τις διαβάζετε εδώ.